Ik heb in het tv-archief gewerkt bij Beeld en Geluid. Om mijn betoog wat meer te versterken heb ik er een tweetal situaties uit geïllustreerd. In deze illustratie heb ik net al het beeldmateriaal verstuurd waar de klant fragmenten uit “knipt”. Dat was heel veel werk, vooral uitzoeken. Samen met een dame van de productie heb ik mijn handen volgehad aan die serie, maar het was wel heel erg leuk om te doen. Het programma heette Popquiz a gogo. Sindsdien ook wel een favoriet programma van mij. Het wordt met zorg samengesteld.
Illustratie
“Telefoon! De NPS voor je!â€, hoor ik van voren geschreeuwd. Ik zet de kar met VHSsen even opzij en loop naar voren. “Wat was er?â€, vraag ik nieuwsgierig, terwijl ik stiekem al vermoed waar het over gaat. “Iets met de films ofzo, ze was een beetje vaag…†Ik tel even tot tien en neem de telefoon aan alsof er niets aan de hand is. Ik krijg te horen dat er een film niet bij zit. Ze leest het nummer op en ik weet precies wat ze bedoelt. “Dat klopt, ik heb er ook een briefje bijgedaan, de film is onderweg, maar moet uit een ander archief komen. Hij is besteld en komt zo snel mogelijk jouw kant op, ik dacht dat je met de films die je nu hebt wel even vooruit kon.†Ik hoor een diepe zucht. Niet naar mij gericht gelukkig. We spreken af contact te houden en ik noteer een telefoonnummer. Nadat ik opgehangen heb, komt mijn collega binnen met de ontbrekende film.
Met mijn jas nog half open loop ik richting het montagecentrum. Nou ja, het is eerder een looppas. De baliemedewerkster weet precies waar het over gaat, ik ben er inmiddels een stuk meubulair. Bij de juiste kamer aangekomen zie ik Yvonne, met rode wangen, in de kist met beeldmateriaal te graaien. Ze lijkt te schrikken. “Hee! Oh wat goed! De film! Ja weet je het is zo druk he, zo aan het einde van het jaar!†Ik knik begrijpend. Doordat alle omroepen hetzelfde materiaal nodig hebben door de eindejaarsuitzendingen, zit ik ook niet bepaald stil. “Ja,” vervolgd ze, “en dan krijg ik nog de opdracht om even een stukje over te schrijven van Bob Dylan uit weet ik veel wat voor jaar! Maar dat heb je nu! Ik kan je niet genoeg bedanken!†Ik lach. “Het maakt niet uit hoor,” stel ik haar gerust, “ik doe het graag. Dan kan ik thuis opschreppen dat ik meegeholpen heb aan deze uitzending.†Yvonne lacht. Het lijkt wel of ze ineens een stuk rustiger is. Ik loop weer richting uitgang en vertel haar nog even dat ze altijd kan bellen. “Dat is heel fijn! Dat zal ik zeker nog wel doen ben ik bang…†We lachen allebei.
OF
Een zondagavond. Ik ben gezellig bij mijn ouders en hang voor de TV. “Nou, wat gaan we kijken?†vraag ik. Ik hoor mijn vader vanaf z’n laptop mompelen dat het hem niet zoveel uitmaakt. Mijn moeder maakt een rondje langs alle zenders. Ze blijft even hangen bij Tegenlicht van de VPRO. “Is dit live?†vraagt ze dan. “Geen idee.†antwoord ik. Ze zappt naar RTL5 en vervolgens weer terug. “Zie je wel, dat is hetzelfde!†concludeert zij. We luisteren goed naar wat we horen en vergelijken het door heen en weer te zappen. Een mooi idee, zo ten tijden van de subsidieverdeling onder de omroepen. Dit hebben we een uur lang volgehouden onder het genot van een kopje koffie.