Dunckers vs. Quickrunners | Dudok Arena | 2 februari 2008
Een wedstrijd die we eigenlijk hadden moeten winnen….Helaas. Ons spel liep niet en de zone-verdediging van de dames van Quickrunners was gewoon best wel sterk.
Man-to-man verdediging
Wij besloten om man-to-man te gaan verdedigen. Dit ging eigenlijk wel heel goed en de openingsscore was dan ook voor ons. Michelle wist er in de eerste minuut 2 – 0 van te maken. Gedurende de rest van het kwart kwam de tegenstander ons, weliswaar magertjes, voorbij en eindigde het met 2 – 8. Een achterstand dus.
We besloten om gewoon man-to-man te gaan verdedigen, maar dan wel klein. Pas bij de 3-puntslijn hoefde we onze man op te pakken en we moesten de helpside goed in de gaten houden. Dit werkte aardig aangezien we ervoor zorgde dat Quickrunners slechts vier punten konden optellen bij hun score. Hun zoneverdediging was behoorlijk strak en dat zorgde er weer voor dat Michelle er slechts één keer doorkwam en ons op vier punten wist te brengen. Echt sportief waren de dames niet. Hier een elleboog, daar een knietje, vervolgend een schouder in de buik van Wendy. Uiteindelijk na de scheidsrechters erop gewezen te hebben, kreeg Pascal een fout mee. Jammer genoeg waren de twee vrije worpen mis en stonde wij nog steeds, met slechts vier punten op het bord, flink achter. De frustratie begon toe te nemen. Het wilde gewoon niet lukken.
In de rust spraken we af om gewoon te gaan ballen en maar niet meer naar de score te kijken, want de kans was groot dat we dit niet konden winnen.
Ruststand: 4 -12
Onsportieve tegenstander
Vol goede moed, naar mijn idee dan, begonnen we aan de tweede helft. Gewoon ballen, niet verder over nadenken. De motivatie was ons een beetje in de schoenen gezakt en helemaal nadat Rianne ten onrechte beschuldigd werd van agressief gedrag. We probeerden haar te sussen, wat aardig lukte. De Huizense dames waren ons ook wel aan het uitlokken, maar, zo sterk als wij zijn, probeerden dit op een sportieve manier weg te wuiven.
Het vierde kwart was al minstens zo’n drama als het eerste. 11 punten kregen wij tegen. En uiteindelijk werd de stand 11 – 30. Een Nederlaag, maar toch mogen we ook niet klagen over ons verdedigingswerk, want dat ging best wel goed.
Veel gelopen, maar de aanval liep niet. Helaas.
Volgende keer beter.
Eindstand: 11 – 30
Scores: Michelle 5 en Rianne 6