De kop is eraf! Vorige week was de eerste week op mijn stage bij Kennisland. Het was voor mij een week met een overload aan informatie. Het belangrijkste in de eerste week was, dat ik mij vooral heel erg welkom voelde. Iedereen is echt heel aardig en wil me ook echt leren kennen.

Ik heb de eerste dingetjes al gedaan voor pilot Onderwijs Platform, twee vergaderingen bijgewoond en ben ik een dag op de conferentie Economies of the commons geweest. Al met al een indrukwekkende eerste week van mijn stage.

Crashen

Ik ben de stage begonnen met een zogenaamde Crash Course. Dit houdt in, dat ik in een week een aantal vragen moest beantwoorden om het bedrijf en de mensen te leren kennen. Een leuke methode en erg geschikt voor mij. Ik kon deze week lekker zelf mijn gang gaan en alles en iedereen ontdekken. Al mijn ontdekkingen heb ik vastgelegd in een plan. Ik heb met Geert (Wissink, mijn stagebegeleider) afgesproken dat ik het plan van school gebruik.

Op de eerste dag heeft Geert alle ins en outs verteld over Kennisland. Ik kreeg zo’n 58 inlogcodes voor diverse websites en mijn mail is ook geïnstalleerd. Ik werk met mijn eigen laptop. Dit is gewoon handig en ik vind het zelf erg fijn. Ik heb alles bij de hand en mocht ik thuis iets willen afmaken, dan kan dat gewoon. Het mooie van Kennisland is, dat je flexplekken hebt. Niemand heeft een eigen werkplek (met het secretariaat als uitzondering daar gelaten). Je kiest ‘s morgens een werkplek uit en daar ga je zitten. Ik heb twee dagen achter elkaar een heerlijke plek gehad! Bij het balkon, in de zon en met een prachtig uitzicht op de Keizersgracht. Of ik dit plekje altijd mag nemen weet ik niet. Misschien is het aardig om eens te wisselen, zodat anderen daar ook kunnen zitten 😉 Om nou als stagiaire meteen elke keer de mooiste plek in te pikken…nee dat is niet netjes.

De eerste dag had ik ook meteen twee meetings met het projectteam waar ik in werk. Of ik even notulen wilde maken.Uhm, nou goed dan. Het was allemaal nog een magische taal voor me, maar nu ik na een week nog een keer bekeek was het al een stuk duidelijker.

Economies of the Commons

Geert nodigde me uit voor een conferentie die afgelopen weekend heeft plaatsgevonden. Ik ben van nature nieuwsgierig aangelegd, dus wie ben ik om dan nee te zeggen. Economies of the Commons was een conferentie over een aantal onderwerpen. Het digitaliseren van audiovisueel erfgoed en op welke manier dit het beste toegankelijk gemaakt kan worden voor publiek. En dan met name op het sociale, economische en educatieve vlak. Het tweede onderwerp van de dag was de Creative Commons. Dit is een licentie voor werk wat gemaakt wordt voor op het internet. Er was nog een onderdeel over archieven en bibliotheken. Omdat dit erg droge stof was, ben ik eerlijk gezegd een beetje afgeleid door andere dingen en heb ik daar niet heel veel over meegekregen.

Kennisland werkt aan het digitaliseringsproject in samenwerking met het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid, Het Nationaal Archief en het Filmmuseum.

Tijdens de conferentie zijn er sprekers uit Denemarken, Frankrijk, de USA en de UK aan het woord geweest over hun manier van digitaliseren van het nationale AV-erfgoed. Erg interessant en ik kon heel goed meekomen omdat ik natuurlijk bij Beeld en Geluid gewerkt heb. Het was leuk om te zien hoe iedereen anders tegen zo’n project aankijkt. En wat ik bijzonder vond, was dat Nederland verreweg het meeste geld besteed aan dit project.

The Creative Commons is ook een project wat samenwerkt met Kennisland. The Creative Commons valt zeg maar tussen het copyright (all right reserved) en Public Domain (no right reserved) in. De licenties van Creative Commons helpt de auteursrechten behouden en ondertussen kunnen andere mensen het gebruiken om het aan te vullen (some rights reserved). Er kan gedacht worden aan jaarverslagen, foto’s, filmpjes e.d. Er waren verschillende sprekers die daar over kwamen praten.

O.a. Ton Roosendaal van Peach Open Movie Project kwam vertellen over het 3d animatie programma Blender.  Ook liet hij een stukje film zien van Big Buck Bunny. Echt heel erg leuk!

Jamie King kwam iets vertellen over zijn film Steal this Film 1 en Steal this Film 2. Hij is heel erg voor open source en zet bijna aan tot piraterij. Een leuk en interessant verhaal met passie verteld. Klein detail, de man zelf had wel iets weg van Jack Black.]

‘s Avonds werden er nog drie presentaties gegeven door Edwin van Huis van Beeld en Geluid over hun digitaliseringsproject, Rick Prelinger over The audiovisual Commons and the Social Contract en David Bollier over The Commons as a New Sector of Value Creation.

Rick Prelinger had een hele andere manier van presenteren. Het was echt een soort monoloog ondersteund door een erg visuele Powerpoint. Leuke afbeeldingen die goed aansloten bij zijn verhaal. Hij had het over de toekomst van archieven en waarom deze zo belangrijk zijn. Ook besprak hij Free vs.Fee. Hij was van mening dat je diensten best gratis kan aanbieden. Je biedt dat gewoon de basis. Als mensen er voor willen betalen dan krijgen ze meer mogelijkheden en extra service (zoals bijv. garantie). Uit praktijk blijkt namelijk dat men best bereid is te betalen voor goede diensten.

David Bollier had het erover dat alles wat nu gemaakt wordt, straks beschikbaar moet zijn voor de volgende generatie. Het belang daarvan is vooral het sociale aspect. Ook vergeleek hij the Public Domain met op met open networks.

Na deze sprekers was er ruimte voor discussie. Vanuit het publiek kwamen er vragen over de presentaties. Er werd vooral stilgestaan bij het fenomeen auteursrechten. Een mooi voorbeeld daaruit was die van Emjay Rechsteiner.

Stel in 1910 is een film gemaakt. De eigenaar daarvan is al lang overleden. Erfgenamen zijn de eerste die dan de auteursrechten bezitten. Deze moeten opgespoord worden en uiteindelijk kunnen er zomaar meer dan duizend mensen (een deel van) de auteursrechten bezitten. Dit is natuurlijk onbegonnen werk om deze vrij te stellen van rechten.

Een vraag ging over het budget wat Beeld en Geluid gekregen hebben van de overheid. Men vroeg zich af hoe dit kon en of de rest van Europa gewoon pech heeft. Nu blijkt dat Nederland een Risk-project heeft opgezet. Omdat het audiovisueel erfgoed aan het vergaan is moet het NU gedigitaliseerd worden en dus nemen ze grote risico’s. Dat verklaard het budget.

Kortom een erg interessante conferentie waar veel van opgestoken heb. Het was een leuke afsluiter van de eerste week bij Kennisland!

Alle foto’s van dit evenement zijn terug te vinden in een set op de Flickr pagina van Kennisland.