Omdat de coach iets later zou zijn door haar eigen wedstrijd, werden de kinderen opgevangen door de vader van Roemer. Mijn dank daarvoor! Ze hebben goed warm gelopen wat terug te zien was in de wedstrijd.
Shola opende de wedstrijd met de eerste score en samen met Mehmet stonden we na de eerste vier minuten al op 8 punten, waar de Blue Arrows slechts vier punten hadden gemaakt.

Een goede verdediging en veel onderschepte ballen, maakten dat wij 10 punten mochten optellen bij onze score en de tegenstander bleef steken op 2.

En tja, dan krijgen we het in ons bol. We gaven de punten zo’n beetje kado door minder strak te verdedigen, waardoor de Blue Arrows in één periode inliep met zes punten. Er was nog niets aan de hand, maar het is natuurlijk wel zonde.

De ruststand was een veilige 12-22.

Na de rust kwamen we goed in de wedstrijd. De gehele tweede helft wisten we de scores van de Arrows te beperken tot slechts 18 punten.

Noemenswaardig is de prachtige driepunter van Maaren. Hij wilde het graag proberen en dat mocht van mij in de laatste periode dat hij speelde. Op die manier zou hij niet onnodig veel proberen met misschien wel alle gevolgen van dien. Hij stond in het veld, keek me aan, ik knikte goedkeurend en ja hoor, meneer schiet een hele mooie driepunter zonder de ring te raken! Prachtig! Een groot applaus vanaf de tribune en zelfs van de tegenpartij (sportief!).

Eigenlijk was de wedstrijd al gespeeld, maar tot op de laatste seconde bleven we goed verdedigen en aanvallen en de Blue Arrows streden dapper terug. Een mooie eindstand!

18 – 47

Nog even een rectificatie van het vorige verslag. Het wedstrijdsheet was een puinhoop, waardoor het punt niet is geregistreerd, maar Kiki heeft wel degelijk een vrije worp raak geschoten, waarmee haar puntenaantal van die wedstrijd op 3 komt!