Dunckers XU12 – Almere Pioneers XU12-2 , Dudok Arena, Hilversum
Na drie uitwedstrijden mochten we ons eindelijk weer melden in onze eigen sporthal, op ons vertrouwde veld. We waren allemaal op tijd en waren al ver voor de start van de wedstrijd aan het ingooien, inpassen en aan lummelen. Ook Ida vergezelde ons vandaag. Ze is nog herstellende van een blessure, maar stond ons bij met fijn support!
Minstens zo vertrouwd was de scheidsrechter Marco Hesselink die, samen met Jasper van Ravenswaay, onze wedstrijd mochten fluiten. Altijd fijn, want dan weet je dat het eerlijk gebeurd en dat we een leuke wedstrijd tegemoet gaan.
Toen de jongens van Almere Pioneers arriveerden was al vrij snel duidelijk dat we wederom goede dribbelaars tegenover ons zouden hebben. We spraken dan ook af dat we eerder zouden gaan terugzakken in de verdediging in de hoop de snelle dribbelaars goed voor te kunnen zijn. In de aanval zouden twee spelers de bal innemen. De overige spelers zouden alvast op hun plek gaan staan, om als een gek gaan vrijlopen. Kerem zou onze troef worden deze wedstrijd.
Zo gezegd, zo gedaan. Het innemen van de bal ging goed! Kiki, Fedra, Lies en Jara wisselden elkaar af en het ging precies zoals we hadden geoefend in de training. De spelers van Pioneers zaten al snel flink op de bal te azen, waardoor we met dribbelen wat moeite hadden. De anderen liepen erg goed vrij, al vergaten we wel eens op te letten of we ook aanspeelbaar waren, de essentie van het vrijlopen. Helaas passten we niet altijd even strak, of stonden we niet klaar om de bal te vangen, waardoor Pioneers er snel tussen zat en een fast break kon lopen. Met onze tactiek om snel terug te zakken, konden we ze vaak best aardig bijhouden. Als we nu ook nog meer zouden gaan rebounden, zouden we nog best dreiging kunnen vormen.
Dat laatste lieten we nog wel eens afweten. We waren al veel feller op de bal dan bij andere wedstrijden, dus dat is zeker iets wat absoluut verbeterd is. Nu nog met z’n allen in die rebound. We staren nog te veel naar wat de bal doet. We moeten ervoor gáán! Springen! Tegenstanders een beetje opzij duwen om ruimte te maken!
Voordat Fedra voor ons de eerste score maakte, was Almere Pioneers al helemaal uitgelopen naar 22 punten. Maar dat hadden er ook met gemak 44 kunnen zijn. Maar dát hebben we dus kunnen voorkomen. Iets wat ik echt heel knap vind! XU12 rende alsof hun leven er vanaf hing!
In de vierde periode waren we op en top geconcentreerd. Jay maakte een persoonlijke fout. De tweede in de wedstrijd (Lies maakte de eerste in de derde periode). Dit resulteerde in twee vrije worpen van de tegenstander die gemist werden. En precies daarom mogen alle spelers van mij wel eens een fout maken. Om te voorkomen dat er scores vallen! In deze vierde periode heeft Almere slechts 4 punten gescoord. Voornamelijk doordat wij ballen afpakten, goed verdedigden en lieten zien dat we niet voor één gat te vangen zijn.
Helaas was het daarna meteen afgelopen. De vermoeidheid sloeg toe en Almere liep vol over ons heen. In de laatste periode scoorden zij zo’n 2/3 van het totaal aantal punten, waar wij ons cijfer niet boven de 8 kregen.
Toch ben ik wederom trots op mijn kanjers. Ze laten zich gewoon niet uit het veld slaan! Hoeveel tegenscores ze ook krijgen, ze blijven vechten alsof er nog van alles mogelijk is. En van die mentaliteit kan ik zelf nog veel leren!
Eindstand: 8 – 64
