Crackerjacks MU14 – De Dunckers MU14

Een nieuw seizoen. Een nieuwe leeftijdsklasse. Nieuwe (strengere) regels. Alles nieuw. Daar hadden we al een beetje rekening mee gehouden door t/m de zomervakantie door te trainen. Zo konden we wennen aan een grotere bal en hogere baskets.

Ons debuut vond plaats in Amersfoort bij de Crackerjacks. Een club waar we vorig seizoen twee maal van hebben gewonnen. We waren op tijd, maar later dan gewenst, omdat de sporthal in een nieuwe wijk ligt die nog in aanbouw is. Het was dus even zoeken. Snel even kort warmlopen en een peptalk. De meiden van Crackerjacks waren best wel groot…

Fedra en Kiki waren nog herstellende van een week Texel met school, dus zij startten op de bank. Dania, Ida, Lies, Malou en Jara beten het spits af.

En in de eerste minuten bleken ze niet alleen groter, maar ook snel en een stuk behendiger met de bal dan wij. We werden overrompeld door een flinke achterstand in het eerste kwart. Dit was even andere koek en dat viel de meiden best wel zwaar.

Jacob legt nog even snel uit hoe we het gaan aanpakken

Het tweede kwart zou nieuwe kansen geven. We wisten Crackerjacks in de eerste vier minuten bij hun basket vandaan te houden. Wij waren de eerste die scoorde! Yes! Die is binnen! Maar helaas viel er na de 4e minuut weer een regen aan tegenscores. Wat moesten we nou?!

In de rust kwam Fedra naar me toe met de volgende peptalk: “Weet je, als we gewoon even 27x scoren, dan staan we eigenlijk weer gelijk…” Ik vond haar ambitie aandoenlijk.

Halverwege het derde kwart besloot ik dat we niet meer op de mannetjes gingen letten tijdens het verdedigen, maar ons alleen gingen focussen op het terugzakken in de verdediging. We waren namelijk langer op zoek naar onze man (waar is ze? En wie verdedigde ik ook alweer?) dan dat een aanval van Crackerjacks duurde. Door niet op de man te letten, hoopte ik dat ze beter de aanval konden verstoren.

Het leek een beetje te werken. Er werd door Crackerjacks minder gescoord en het lukte ons zelfs om er een aantal keer door te komen. Als we snel doorpassen en niet teveel twijfelen of afwachten, dan lukte het eigenlijk best wel!

In het laatste kwart brak het ons allemaal op. De meiden van Crackerjacks waren zo groot, zo snel en zo goed. We hadden alles al gegeven en we waren er wel klaar mee. Toen het eindsignaal klonk, waren we opgelucht. Het was klaar. Het scorebord loog er niet om. We waren keihard ingemaakt… Ik dat we een goeie indruk van het niveau hebben gekregen. Dat wordt hard aanpoten deze competitie.

Het is pas de eerste wedstrijd en we gaan veel trainen op snelheid, doorpassen en verdedigen. Ik weet dan zeker dat we gaan groeien en de volgende wedstrijden veel beter aankunnen!

De eindstand? Vooruit: 94-10.
Maar hee, de 100 punten hebben ze niet gehaald!

Toch nog even een teamfoto!